Ontdek Noord-Afrika...
Marokko
Ontdek de grote contrasten en kleurrijke omgevingen van Noord-Afrika!
Delen:
MAROKKO
Marrakesh & Agadir
MARRAKESH
Riad Dar Ten, Oude Medina Marrakesh
AGADIR
Kanzi Europe Resort, Agadir
EEN WEEK IN MAROKKO: REISVERSLAG + 16 DINGEN DIE JIJ NOG NIET WIST OVER DIT NOORD-AFRIKAANSE LAND!
Dag 1: Een wereld van verschil
Na een reurige nacht die om 22.30 begon in Leeuwarden en werd vervolgd door een lange zit op Schiphol, landden we ‘s ochtends om 9.30 (lokale tijd) in Marokko. Eenmaal in Marrakesh aangekomen, werden we verwelkomt door een warm zonnetje en een horde taxi chauffeurs in beige auto’s die ons maar al te graag naar het centrum wilden brengen. Na 3x afdingen, weglopen en vervolgens weer teruglopen, kwamen we tot een bedrag waar beide partijen mee konden leven. We startten op 300dh en eindigden op 100dh (nog steeds aan de bovengrens zoals staat beschreven op de borden bij het vliegveld, maar goed genoeg wat ons betreft!)
Onze accommodatie lag zo diep in het oude centrum (medina), dat we maar tot de stadsmuren gebracht konden worden. Daarna begon de zoektocht naar onze Riad Dar Ten (Airbnb). Na wat hulp van een local (wat ons natuurlijk een kleine fooi kostte) kwamen we door donkere smalle steegjes uiteindelijk uit bij een grote deur. Achter de typisch Marrokkaanse deur deed een medewerkster van de Riad open. We werden hartelijk ontvangen met twee glaasjes mega sterke munt-thee en een glaasje verse sinaasappelsap. We mochten op het dakterras wachten tot onze kamer gereed was. Op het dakterras hebben we nog een paar power napjes gedaan en even ‘gedipt’ in de jacuzzi.
‘S Middags zijn we vervolgens op pad gegaan en hebben we geluncht bij Yazel. Een hip tentje met heerlijke mezza’s (soort tappas), een Marrokkaanse salade met watermeloen en natuurlijk mijn favoriet, falafel met hummus. Struinend door de straatjes hebben we daarna een flesje water, verse medjoul dadels en een paar pruimen gekocht. Na een aantal keer verdwalen hebben we uiteindelijk de Riad weer terug gevonden (Tip: download een offline kaart!!!) en hebben we reserveringen gemaakt voor een restaurant voor het avondeten en een bezoek aan de hammam voor de volgende dag.
Afsluitend zaten we volgens Nederlandse gewoontes rond 7en te eten bij Nomad, we waren dan ook wel lichtelijk kapot van de reis. Eenmaal daar aangekomen, hadden we gereserveerd voor het dakterras, maar helaas viel dit plan letterlijk in het water. Desondanks, was het eten er heerlijk! We kozen voor een ‘fish of the day’, wat neer kwam op een soort zeebaars met tricolore quinoa en gegrilde tomaat. Afsluitend nog een stevig bakje koffie en toen stonden we binnen, jawel, 45 minuten weer buiten. Ik denk dat ze de tafel driemaal wilden gaan gebruiken die avond, wat een topsnelheid… Wel fijn om voor het donker thuis te zijn, het begint namelijk in september al om 19.45 te schemeren.
Dag 2: Verwennen in een traditionele Hammam
Zooo, wat hebben wij lekker geslapen! Het zacht gerinkel van borden en schaaltjes kwam ons rond half 10 tegemoet en gaf ons het seintje om ons klaar te maken. De dag ervoor had ik de meiden die hier werkten gevraagd of ze mogelijk de brood, koekjes en crêpe konden vervangen voor een omeletje (glutenvrij). Na een rondje Google Translate in het Arabisch werd ik wel wat gek aangekeken en het woord ‘gluten’ werd niet herkend. Desondanks, werden we verwelkomt met een bakje koffie, een omelet en een schaaltje fruit. Wat heb je nou nog meer nodig?
Slenterend door de krioelende straatjes langs de Souks waren we op de zoektocht naar een (werkende) ATM. Na 4 pogingen was het dan toch gelukt en konden we terecht bij de Attijariwafa bank. Hier haalden we een stapel briefjes uit de muur die we later die dag vervolgens konden inruilen voor een heerlijk diner. Om 12 uur werden we warm onthaald door de eigenaar in de Riad. We wachtten even op het dakterras, de trots van bijna iedere accommodatie, waarna we werden opgehaald voor onze massage in de hammam. Te beginnen met een grondige scrub-sessie waarbij alle (dode) huidcellen verdwenen, een behandeling met klei en om de waterpret af te sluiten werden ook nog onze haren gewassen. Met onze badjas aan werden we vervolgens naar het tweede gedeelte van het programma geleid, een uur durende massage met lokale oliën. Met de mascara tot boven de wenkbrauwen zaten we daarna met een glaasje muntthee na te genieten van de 1.45 uur durende behandeling.
Rond half 3 gingen we op zoek naar lunch en belandden we bij Henna Art Cafe, een hippe lokale lunchspot waarbij iedere dieetvoorkeur werd beantwoord. Naast de betaalbare lekkernijen, werden er zoals de naam luidt, ook prachtige versieringen met henna op de handen van meerdere bezoekers getoverd. Een plekje om te onthouden!
Eenmaal terug gekomen in de Riad hebben we ons opgefrist, online een kookworkshop en een busticket naar Agadir geboekt. Tegen het schemeren, zochten we nog een plek om een klein simpel hapje te nuttigen. We liepen zonder argwaan een ‘rooftop terras’ binnen (M Rooftop Marrakesh) en werden naar ons tafeltje begeleid. Omringt door een prachtig uitzicht van roodkleurige gebouwen, groene planten en gezellige lampionnen bestelde we twee starters om te delen. Uit onze verbazing kwamen ze terug met een paar gerechtjes die je bijna bij een sterren restaurant zou verwachten. Een dienblad met zes verschillende Marokkaanse ‘salades’ werd geserveerd, samen met een pokébowl met onder andere verse zalm en avocado. De foto’s spreken voor zich!
Dag 3: Steentje voor steentje
We ontwaakten met fluitende vogeltjes in onze rustige Riad. Gek om te bedenken dat deze nog op geen 2 steegjes gelegen ligt van de drukke souks… Na het ontbijt, die elke dag identiek is, vertrokken we richting Jardin Marjelle. Een wandeltochtje van ongeveer 35 minuten langs vele souks, monumenten en sterk ruikende ezels. Eenmaal daar, troffen we een sjieke wijk met dure winkels en mooie auto’s. Tot onze verbazing stond er halverwege de ochtend een rij van een paar honderd meter voor deze bekende toeristische hotspot. We besloten om donderdag terug te komen, waarbij je met een online ticket (max 24 uur van te voren te boeken) deze rij over kon slaan. Neem vooral je studentenpas mee, dit scheelt de helft!
De zon brak door terwijl we langs de buitenkant van de muren van de medina (oude centrum) terug liepen naar onze Riad. Onderweg lunchten we bij La Tablede la Koutoubia, waar we een heerlijke salade aten met uitzicht op de grootste moskee van Marrakesh, de Koutoubia. De moskee is onlangs gerenoveerd, aangezien deze gebedsplek volgens experts niet voldoende richting Mekka bleek te wijzen. Helaas voor non-moslims niet toegankelijk, maar ook het aanzicht van buiten is al adembenemend.
Na een kleine intermezzo, bezochten we het Bahia paleis. Een historische plek waar ieder klein mozaïek steentje met de hand is gelegd. Het paleis bestaat uit 16 kamers en een 800m2 tuin die gezamenlijk het thuis maakte van eerdere Marokkaanse royalty. In de kamers woonden de 4 vrouwen van de Koning, waarin niet alleen geleefd werd, maar ook de kinderen les kregen. Naast de rijke geschiedenis van dit gebouw, moesten we helaas wel vaak wijken voor de Insta-fotoshoot sessies die bij deze kleurrijke wanden en poorten werden gehouden. Ondanks dit, was het een fijne plek om de drukte van de Marokkaanse straatjes en de hoge temperaturen eventjes te ontwijken!
Op de terugweg ontstond de volgende uitdaging… Souvenir shoppen. Een ware kunst waarbij wel wat tips en tricks van pas komen. Check de insider tips onderaan de pagina!
Met deze tips kochten we een voorraadje amber-blokjes (zowel te gebruiken als parfum, als heerlijke blokjes om in huis te leggen) en een paar portemonneetjes en toilettasjes in vrolijke Marokkaanse printjes (totaal: 120 dh).
In de avond bezochten we de Place de Espices (het kruidenplein). Een rustiger plein met minder straatartiesten dan bij de Jamaa el Fna Square, maar toch met een leuk sfeertje! De ideale plek om mandjes, tassen, kruiden en meer te kopen. We aten een traditionele (vegetarische) tajine en sloten af met sinaasappel met kaneel. Een perfect maaltje op een dag dat je niet mega veel honger hebt door de hitte!
Dag 4: Koken met de locals
En dan was het zover, het activiteitje waar we beide (uiteraard) het meeste naar uitkeken, de kookworkshop! Na het ontbijt wandelenden we richting een gedeelte van de stad waar we nog niet eerder waren geweest, Rue Bab Doukkala. Hier begaven we ons opeens tussen vele toeristen. De locals vroegen minder om onze aandacht op straat en ook de prijzen op de dichtbij gelegen markt leken eerlijker.
Na een korte lunch naast de kookstudio van Khmisa, verzamelden we bij een grote moskee. In de schaduw van de paar kleine boompjes die hun blaadjes probeerden te behouden wachtten we totdat Khmisa ons ophaalden. We startte de kookworkshop met een bezoek bij de markt. We haalden verse groentes, kruiden en voor de liefhebber kip. Khmisa vertelde over de kruiden, hoe deze gebruikt worden en voor wat voor prijs je ze zelf zou kunnen kopen.
We volgenden haar een paar smalle straatjes in, waarna we werden verwelkomt door haar tante. De woonkamer en keuken waren een leuke DIY-manier omgebouwd tot een heuse kookstudio. Toen de ingrediënten allemaal een plekje hadden gekregen op de werktafel moest de workshop officieel worden geopend met een speed cursus thee schenken. Het ritueel is erg belangrijk bij sociale gelegenheden en de goede techniek is nog best lastig! Het doel is dat er een laagje schuim op je theeglas ontstaat, welke ontstaat door de thee rustig in te schenken en al schenkend je arm omhoog te bewegen. Hoe hoger, hoe beter!
Met een ietwat bot aardappelschilmesje werden we door Tante aan het werk gezet. Deed je het niet goed, dan pakte ze het gesneden stuk groente snel stuk en deed nog even haar ‘finishing touches’. Ook werden we op de proef gesteld bij het raden van de kruiden (ook dit bleek nog best een uitdaging).
Wist je dat iedere familie in Marokko een eigen receptuur heeft van de beroemde Ras El Hanout kruidenmix? De basis is ietwat gelijk, maar de nuances maken het verschil. De kruiden die we daar proefden waren aanzienlijk rijker van smaak en geur dan de varianten die je in de Nederlandse supermarkt te vinden zijn.
We maakten de volgende traditioneel Marokkaanse gerechten:
– Groentes met Chemoula Saus
– Groente Tajine
– Kip Tajine
– Gekarameliseerde wortelen
Dag 5: Kobalt blauwe inspiratie van Yves Saint Laurent
Met een online ticket op zak liepen we met volle moed richting de befaamde Jardin Majorelle. De tuin, ooit gekocht door Pierre Bergéen Yves Saint Laurent, is te herkennen aan de kobalt blauwe details. Deze serene locatie in het midden van Marrakesh dreigde in handen te vallen van grote vastgoedpartijen, wat het duo niet over hun hart kon verkrijgen. Als tegenactie kochten deze twee het stuk grond, verrijkte het met kunst en maakte het de plek ter inspiratie voor verschillende foundations, conferenties en meer. Ook is er tijdens verschillende momenten van het jaar een expositie te zien van een collectie die YSL heeft geschonken aan de Marokkaanse bron van kunst en creativiteit.
Neem vooral je studentenpas mee! Je krijgt hiermee 50% korting op de toegangskaartjes, welke normaliter neer komen op 120dh per persoon. Voor de expositie en toegang tot het Berber museum is nog een kleine toeslag. Achteraf dronken we op het hoekje van de straat nog een bakje koffie, waardoor we uitzicht hadden op de toegangspoort van de tuin. Een grappig en vreemd gezicht om na de ietwat arme uitstraling van de oude binnenstad opeens op een plekje te zitten waar zoveel gepronkt wordt met bezit.
Via de straat aan de buitenmuren wandelenden we naar het hostel. Een klein rustmomentje verder, gingen we opzoek naar het laatste avondmaaltje in deze stad vol reuring. Na een kwartiertje wandelen (en verdwalen) strandden bij Soul Marrakech. We ploften neer op een heerlijk lounge setje op het dakterras waar de wind (voor het eerst die dag) zorgde voor een verkoelend temperatuurtje. Op aanraden van onze mede-kookstudenten, probeerden mijn moeder een couscous met kip en ging ik voor een zeebaars met gegrilde groentes. Terwijl de straten steeds rustiger werden speelden we nog een paar potjes Qwixx voordat we nogmaals in het donker terugliepen naar onze Riad.
Dag 6: Met de bus naar Agadir
Vandaag ruilen we dan toch echt deze hysterische stad voor het uitzicht op de oceaan. Een dag eerder boekten we buskaartjes online bij Supratours voor een gezamenlijk bedrag van ongeveer 20 euro (112dh per persoon). Op straat spraken we een taxichauffeur aan, die ons voor 70dh van het oude centrum naar het treinstation wilde brengen (waar de touringcars ook staan geparkeerd). Eenmaal daar aangekomen meldden we ons voor de zekerheid bij de balie. Op vertoon van onze online boeking, werd onze komst goedgekeurd. We liepen naar de hypermoderne tourincar (met airco en wifi) waarna we opnieuw terug gestuurd werden naar een klein hokje. Er moesten blijkbaar nog stickertjes op onze koffertjes, een proces wat ongeveer 5 minuten en 10dh koste. De bus vertrok vervolgens zo goed als op tijd richting Agadir.
De reis was comfortabel maar niet heel spannend. Het binnenland van Marokko was helaas niet mega inspirerend en vooral erg dor en droog. Halverwege stopten we bij een wegrestaurant waar we een kopje koffie konden krijgen. Na in totaal 3,5 uur stonden we vervolgens in Agadir. Een deal met de taxichauffeur later bracht ons naar het Kenzi Europe hotel. Een groter contrast met onze rustige Riad in het midden van het oude centrum was ondenkbaar. Harde muziek, veel all-inclusive gasten en een moderne hotelkamer ontmoette ons toen we achter de medewerker van het hotel aanliepen richting onze kamer.
Agadir is volgens Marokkaanse begrippen een hypermoderne stad waar helaas het gros van de lokale bevolking zelf niet kan wonen door de hoge huizenprijzen. De badplaats is populair onder de rijkere bevolking en de Fransen door het voorspelbare goede weer en de luxere hotels en restaurants. Een groot cultureel centrum zal je hier helaas niet vinden doordat een aardbeving in de jaren ‘60 meer dan 2/3e van de bevolking en haar gemeenschap heeft weggevaagd. Bij de wederopbouwing is plaatsgemaakt voor een nieuwe bouwstijl en een aparte wijk met grote hotels. Het is hier zeker niet slecht te vertoeven, maar wel een groot contrast met de kleinschaligheid van Marrakesh!
Dag 7: Bakken en braden op het strand
Beginnend bij het ontbijtbuffet, startten we voor het eerst in een week weer eens met een schaaltje kwark met fruit. Iets wat ik altijd snel mis als ik langer in het buitenland zit. Ook kon ik het niet laten om gebruik te maken van de ietwat verouderde knalroze fitness gelegenheid die vermoedend qua grote en vernieuwing niet veel benuttigd wordt.
Na een een paar de zon te hebben aanbeden en verschillende strandverkopers te hebben afgewimpeld, eten we ‘s avonds bij Le Z Restaurant. Een gezellig restaurantje die wordt gerund door een Franse eigenaar. De medewerkers zijn er vriendelijk en het eten is een echte aanrader! Mocht je wat heimwee hebben naar huis? Er zijn zelfs Belgische en Nederlandse bieren te vinden op de drankenkaart.
Dag 8: Van de regen in de drup
En toen brak de laatste dag in Marokko aan… De volgende ochtend zouden we weer vertrekken we naar het regenachtige Nederland. Ik begon de dag met een aantal baantjes in het heerlijk koele zwembad, waarna we opnieuw ontbeten in het hotel. Na een klein wandeltochtje, gingen we liggen op de bijbehorende strandbedjes van het hotel. Op zondag is het strand aanzienlijk drukker en zie je veel gezinnen samen naar het strand gaan. Om een uur of 2 gaan we opzoek naar lunch. Op de kaart vonden we harira soep, een lokale Marokkaanse maaltijdsoep, die we nog niet hadden geprobeerd in Marrakesh. De soep deed wat denken aan een combinatie tussen tomaten-en rode linzensoep, erg lekker! Na nog een paar uurtjes te hebben gestudeerd en gewerkt op het balkonnetje in het hotel, liepen we vervolgens naar het nieuwere gedeelte van de boulevard. Hier viel ons oog op het mediterraanse restaurant Ô Playa. Het eten was er heerlijk, het personeel vriendelijk en de sfeer meer dan goed! Een goede afsluiter van een mega gezellige week!
Wist je dat? 16 dingen die je nog niet wist over reizen in Marokko
Iedere Marokkaanse familie een eigen receptuur heeft voor de bekende Ras El Hanout?
Elke stad haar eigen variatie heeft op traditionele Marokkaanse gerechten? Zo kan een tajine of couscous met groente in Fes weer anders zijn dan in bijvoorbeeld Marrakesh.
De thee vanaf een grote hoogte wordt ingeschonken omdat de smaak dan meer tot zijn recht komt? Het creëert een schuimlaagje van bubbels op de muntthee, iets wat met alleen de juiste techniek kan worden gedaan (probeer zelf maar eens!)
Er niet zoiets bestaat als ‘theetijd’? Waar je ook komt, het is altijd tijd voor thee. En als je geluk hebt, ook nog eens met de bijbehorende lekkernijen.
Ben je niet zo’n zoetekauw? Geef dit duidelijk aan. In Marokko stoppen ze in bijna alles suiker, en niet een beetje. Benoem het specifiek voordat je een kopje thee of koffie besteld!
Amber blokjes een erg leuk a-typisch souveniertje is? Deze blokjes kunnen worden gebruikt als een soort natuurlijk parfum, goed voor jou en de aarde!
Je voor nog geen 2 euro een prima bakje koffie kan krijgen? (Vaak zelfs van merken als Lavazza of Ily)
De Franse cultuur nog sterk zichtbaar is in Marokko? Niet alleen is Frans de tweede taal in Marokko, ook zie je een sterke brood cultuur tijdens het ontbijten en dineren.
Er in veel restaurants en riads gewoon gepind kan worden? Wel betaal je vaak transactiekosten, dus van te voren contant geld pinnen is wel handig.
Je bij het afdingen het beste kan beginnen op 1/3e van de vraagprijs?
Taxi’s vanaf het vliegveld een standaard prijs hebben maar de prijs alsnog wordt opgedreven? Bij aankomst wordt je verwelkomt door een groot scala aan taxi’s. Kies voor de beige taxi’s, die hebben een betere prijs. Betaal nooit meer dan 100dh in totaal (dus niet per persoon, wat ze je ook wijs proberen te maken!). Loop tot 3x aan toe gewoon weg, werkt altijd 😉
Luister niet naar mensen die je vertellen dat een weg zou zijn afgesloten en je een andere route zou moeten nemen. Ze proberen je te overtuigen dat je een andere route moet nemen, lopen een stuk met je om en vragen vervolgens geld voor hun ‘goede daad’.
Er veel neppe Saffraan wordt verkocht? In echte Saffraan hoort er naast de rode kleur geen witte puntjes aanwezig te zijn, wat duidt op een neppe geverfde variant.
Saffraan vaak duurder is dan goud? Ook in Marokko betaal je vaak nog ongeveer 100dh/gram, wat neerkomt op zo’n 10 euro/gram, terwijl je in Nederland al gauw 3x zoveel zou betalen.
Je het beste een tajine in Marokko kunt kopen (tussen de 70 tot 100 dh = 6-10 euro)? Deze leuke ‘oventjes’ worden hier in grote aantallen gemaakt en in de weekenden door de locals gebruikt om een uitgebreider diner te maken. Kies wel een met een ongelakte binnenkant, anders kun je ze namelijk alleen gebruiken ter decoratie. De mini-tajines worden gebruikt om kruiden in te bewaren.
Er meer dan 10x per dag een touringcar bus vertrekt tussen Marrakesh en Agadir? Voor zo’n 122dh reis je in 3,5 uur vanuit Marrakech naar de kuststad. Koop vooral je ticket van te voren of online. Dit kan bij CTM of Supratours (er is airco en wifi aanwezig in de bus!)